Zondagochtend vroeg in de binnenstad. Dan maken de schoonmakers van de stad de straten weer schoon. Met grote bladblazers wordt eerst al het vuil van de stoep in de goot geblazen, daarna komen de veegmachines om de straat schoon te vegen.

Elke zondagochtend. Of het nu regent, of de zon schijnt. Of het nu vriest, of dat ’t een warme zwoele ochtend is. Elke zondagochtend wordt de straat schoongemaakt.

In de winter merk ik er weinig van, maar in de zomer staat de balkondeur elke morgen wagenwijd open. Zondagochtend is er rust in de straat. Het rustigste moment van de week in onze straat. Op de bladblazers na.

Voor ons is het geluid van de bladblazers op de vroege zondagochtend een typisch zomergeluid. Het hoort erbij, het is vertrouwd. Maar vandaag hoorde ik ook een ander geluid.

Niet alleen hoorde ik vandaag de bladblazers, maar ook het gerinkel van flesjes. En het gerammel van rollende blikjes. Een geluid dat me deed denken aan lang geleden.

Meteen realiseerde ik mij waarom: de horeca was gisteren, voor het eerst in lange tijd, weer laat open. Uitgaanspubliek heeft op zaterdagavond weer door de straten gezworven. Dronken mensen schreeuwden vannacht tegen de gevels. En overal op de stoepen hebben ze eten en drinken achtergelaten. Flesjes, blikjes, bakjes… alles staat er weer.

Het geluid van de schoonmakers van de stad was vanmorgen weer vertrouwd. Zoals het altijd was, lang geleden. Het ritme van de binnenstad is weer normaal aan ’t worden.

#myview #binnenstad #stad #stadsleven #normaal #kortverhaal
.
.
.
#city #innercity #citylife #shortstory #shortstories