#dagboekvaneengroepscoach

Deze foto van een jaar geleden was van een bijeenkomst in een traject van een grote reorganisatie, een traject waar ik de OR bij mocht helpen.

Na een fusie van twee organisaties, met ieder een hoofdkantoor en diverse fabrieken, was het nu tijd om de hoofdkantoren samen te voegen en de logistiek tussen de fabrieken te reorganiseren.

Wat niet hielp was dat het ene hoofdkantoor in Noord-Holland stond en het andere hoofdkantoor in Brabant. Met daarbij een buitenlandse eigenaar (met wensen) van de gehele organisatie en fabrieken die over heel Nederland verspreid liggen.

Het was een intensief traject tussen de ondernemingsraad, het Nederlandse MT, de eigenaar met diverse juristen en diverse externe experts. Uiteindelijk is er een resultaat gekomen waar nagenoeg iedereen mee kon leven. Ware het niet dat, nadat alles rond was, niet voorkomen kon worden dat waardevolle mensen de organisatie verlaten hebben door beslissingen van het MT.

you can’t win them all

Op organisatieniveau had ik graag andere en betere afspraken gemaakt, zodat de organisatie gezond en stabiel de toekomst in zou kunnen gaan. Op persoonlijk niveau van de medewerkers hebben we goede afspraken kunnen maken; misschien niet altijd wat de medewerkers graag zouden willen, maar er zijn wel goede regelingen, een duidelijk beleid en een heldere toekomst afgesproken.

dit is mijn ‘werk’ geworden

Dit soort situaties is tegenwoordig een groot deel van mijn ‘werk’. Meestal ben ik de (proces)begeleider en ondersteuner van de ondernemingsraad. Samen met mijn collega’s (juristen, financieel experts, organisatiedeskundigen en meer) zorgen we dat iedereen helder heeft waar het over gaat en waar de kansen (of bedreigingen) liggen. Zo kunnen de beste besluiten genomen worden.

Het zijn intensieve verandertrajecten waarbij we gaan voor het beste voor zowel de organisatie als voor de (individuele) medewerkers. Een balanceren op wat kan, wat mag en wat moet. En het (dan) dus helder krijgen van intenties en bedoelingen van alle stakeholders in het proces: wat zijn de afzonderlijke doelen en wat wil men bereiken?

intensief en heftig

En heel eerlijk: meestal lukt ons dat echt. De gesprekken en onderhandelingen zijn soms heftig en eigenlijk altijd intensief. Vaak met veel emotie: mensen die (al dan niet gespeeld om hun doel te bereiken) boos zijn, huilen, met deuren slaan en alles wat je erbij kunt bedenken. Zelfs (het dreigen met) juridische brieven en procedures is ons niet onbekend. Maar toch heb ik in de afgelopen 20 jaar nog nooit voor het hekje van de rechter gestaan; ik ben er best trots op dat we dat nog nooit nodig hebben gehad.

lange trajecten

Sommige van deze trajecten duren weken, andere zelfs wel maanden, van zeer intensief samenwerken. Tegenwoordig, naast heel erg veel mailverkeer, zijn er natuurlijk veel digitale bijeenkomsten. Maar in dit soort situaties, die gaan over vertrouwen en samen afspraken maken, ontkom je er niet aan om elkaar toch regelmatig in levenden lijve te ontmoeten. Natuurlijk volledig corona-proof.

geheimen: gevoelige bedrijfsinformatie

Veel van de informatie die we hiervoor gebruiken is gevoelig of geheim (op dat moment). Het maakt dat ik lastig kan vertellen wat ik aan het doen ben of hoe ik dat doe. Zelfs achteraf kan ik vaak niet vertellen over de leuke of succesvolle momenten die er zijn tussen OR en MT. Want zelfs als alles klaar en afgesproken is, gaat het vaak nog steeds over bedrijfsgevoelige informatie die voor de buitenwereld bewaard moet blijven.

het is zo mooi om te mogen doen!

Maar ondertussen… is dit zo ontzettend leuk en bevredigend ‘werk’ om te mogen doen. Eigenlijk kan ik en mag ik dit zo niet zeggen, want voor de betrokken mensen is de situatie soms echt zeer droevig en naar. Mijn tevredenheid haal ik eruit als ik, samen met MT en medewerkers, er het beste uit weet te halen. Voor iedereen.

Zo graag zou ik willen vertellen over de successen die we echt wel bereiken, maar het kan niet en het mag (vaak) niet. De situaties zijn vaak zo complex dat ik te veel moet vertellen om het uit te leggen. Maar mooi is het zeker.

‘werk’

Het is je misschien opgevallen dat ik in dit stukje het woordje ‘werk’ tussen aanhalingstekens geschreven heb… Dat is met opzet. Want ja, het is mijn ‘werk’, maar het voelt niet zo. Nog steeds voelt het voor mij dat ik dingen aan het doen ben die mensen helpen. Onderzoeken wat wél mag en wat wél kan. Zorgen dat er het beste uitkomt. Hoe kan dat nou ‘werk’ zijn? Ik ben gewoon mensen aan het helpen, zodat ze hun eigen vragen zelf kunnen beantwoorden.

Dat is toch mooi?

#me #groep #groepscoaching #heidagen #groep #groepsdynamiek #participatie #team #teamvorming #ondernemingsraad #fusie #overname #reorganisatie #regelingen #afspraken #dagboekvaneengroepscoach