Jaanchie Christiaan; elke zin die hij zegt, eindigt met liefde…
Curaçao
Afgelopen januari was ik in een restaurant op het prachtige zonnige eiland Curaçao. Een eiland opgebouwd uit een mengeling van Zuid-Amerikaans temperament, warmte en gemak, met daaroverheen een laagje Hollandse cultuur. Zoals die reclame: een beetje vreemd, maar heel lekker!
De lange rechte weg van de hoofdstad Willemstad naar Westpunt verandert na een uurtje groene natuur; er verschijnen links en rechts wat kleine huisjes. Je rijdt bijna voorbij het witte gebouwtje met rode pannendaken. Vele malen met stukjes aangebouwd en bijgebouwd… zó klein dat je je afvraagt of het wel een restaurant is.
eten
Eigenaar Jaanchie Christiaans is de legende van het eiland en komt bij je aan tafel zitten, zoals hij dat al meer dan vijftig jaar bij elke gast gedaan heeft. Het restaurant heeft geen menukaart. In geuren en kleuren vertelt Jaanchie wat er die dag gevangen is, hoe het is klaargemaakt en waarom ze zo lekker smaken.
Je maakt er kennis met Krioyo, de typisch Curaçaose keuken. Leguaan lijkt wel wat op kikkerbilletjes, maar smaakt wat naar kip. Het geitenvlees is boterzacht. De karkó (schelpdier: roze vleugelhoorn) heeft wat weg van malse inktvis. De zeebaars en de garnalen zijn niet te versmaden. En alles is heerlijk gekruid.
mensen
De familieleden van Jaanchie zorgen dat het eten op tafel komt. Héél langzaam, stapje voor stapje. Maar geen moment tijd voor lanterfanten of een praatje met de anderen; de klant wacht! En toch in een tempo waarvan wij westerlingen alleen maar kunnen dromen…
locatie
Witte muren, plavuizen, aankleding met veel voorwerpen. Geen enkel raam… alleen maar grote openingen in de muur. Zacht blaast de wind door het pand.
De vele vogels kwetteren en fluiten dat het een lieve lust is. Jaanchie lokt de suikerdiefjes en troepialen de tuin in met schaaltjes met suiker. Het zijn zoveel vogels dat sommige gasten denken dat ze midden in een volière zitten. Muziek is niet nodig in dit restaurant, de vogels zorgen voor een natuurlijke muzikale begeleiding.
een gedicht
Midden in de zaak staat op de muur een gedicht in 3 talen… Het valt bijna niet op tussen alle souvenirs en foto’s. En toch… je kan er niet omheen.
“Eén enkel woord
bevrijdt ons van alle
gewicht en pijn in ’t leven.
Dat woord is: Liefde”
met liefde
Als je bord leeg is, komt Jaanchie langs om te vragen hoe je eten smaakte. En dan zeg je dat het lekker was, want dat is het gewoon. Jaanchie antwoordt dan: “Met liefde”.
Zoals hij dat ook zei toen hij je bestelling opgenomen had: “Met liefde”.
Zoals hij elke zin die hij zegt eindigt met “Met liefde”.
Sinds ik bij Jaanchie ben geweest probeer ik zijn gewoonte over te nemen. Doe je mee?
Kijk wat de reactie is van de mensen om je heen als je reageert met “Met liefde”. Je zult verbaasd zijn…
ook bij Jaanchie eten?
Een feestje van tweeënhalf uur en 50 NAFL per persoon. Geen minuut te weinig of cent teveel. Ben je ooit op Curaçao, en is Jaanchie er nog bij leven en welzijn, dan is deze belevenis en de smaak een lange rit naar Westpunt meer dan waard om te ervaren. Oh ja: laat al je Westerse maatstaven en idealen thuis. Ervaar! Met liefde…
Reacties