Vorige week heb ik 2 keer 2 dagen training gegeven aan twee totaal verschillende groepen; een ondernemingsraad met voornamelijk mensen uit de sales en een ondernemingsraad uit de zorg. Wat een wereld van verschil! En wat een boel overeenkomsten…

Beide ondernemingsraden hebben hun eigen waarden en zijn trouw aan hun eigen (organisatie-)cultuur. Die cultuur past bij henzelf als mens; want tenslotte kies je toch een beroep dat dicht bij je aard ligt.

De verschillen zijn groot, alsof het uitersten zijn. De groep salesmannen (want het waren écht alleen maar mannen) hecht heel veel belang aan cijfers en afspraken. En de groep uit de zorg (een groep vrouwen met toch ook enkele mannen) was écht aan het zorgen.

OR sales

De ondernemingsraad van salesmannen was georiënteerd op omzetten, cijfers, beloningen en bonussen; zoals hun organisatie dat ook is. Er was ook een gevoel. Het gevoel of men wel vrijuit zou kunnen spreken zonder bang te zijn voor (financiële) consequenties.

Binnen hun salesorganisatie zijn er ontwikkelingen om de bonusregelingen aan te passen. Maar waar de organisatie dat graag in zou zetten om de omzetten (en dus de winsten) te doen stijgen, wilde de OR de regelingen juist veranderen om meer gelijkheid binnen de organisatie te bewerkstelligen.
De directeur kwam met de mededeling dat het nou juist zijn bedoeling was om meer gelijkheid te creëeren. En in het gesprek dat volgde bleek dat ze er dus precies hetzelfde over dachten…

OR zorg

De ondernemingsraad in de zorg was vooral bezig met zorg. Niet alleen in de organisatie richting de cliënten. Maar ook onderling in de OR. Er was het gevoel of het écht ‘zeggen wat je vindt’ zou kunnen leiden tot boze en onaangename consequenties.

Voortdurend waren de OR-leden uit de zorg aan het zoeken naar de balans tussen de ‘zorg voor de relatie’ en de ‘zorg voor de kwestie’. Er zijn uiteindelijk stappen gezet naar meer zakelijkheid; alle acties en wensen zouden nu toch eens moeten leiden tot resultaten, niet alleen in de organisatie maar ook in de OR.
Het mooiste moment was toen de directeur vertelde over het besluit nét de dag ervoor in het managementteam om elkaar veel meer zakelijk en consequent aan te spreken op resultaten. Onafhankelijk van elkaar zaten ze dus allemaal op één lijn!

Twee groepen, eenzelfde middeling

Beide groepen, ieder vanuit een totaal ander vertrekpunt, kwamen tijdens de twee trainingsdagen tóch uit bij een eenzelfde middeling: de dialoog om samen tot een gedragen eenheid te komen.

En let wel, het heet dan wel nog steeds training, eigenlijk is het van mij uit enkel coaching en ondersteuning vanuit de kernwoorden Communicatie, Proces en Verbinding. Alle inhoud was, zoals altijd, van de leden van de ondernemingsraden zelf.

Meerdere overeenkomsten

Waren er verder nog overeenkomsten? Ja! Het zijn allen betrokken en zeer gemotiveerde mensen die hun werk geweldig leuk vinden, hun business top wil er alles aan doen om het nóg beter te maken. Het was een plezier om met ze samen te werken!

Alle uitspraken, meningen, stellingen, gesprekken, discussies en besluiten van de afgelopen 4 dagen komen nu in mijn hoofd voorbij… En ik ben blij dat ik daar mijn steentje aan heb mogen bijdragen… 🙂