Aanstaande maandag is het zo ver: #Sanderzwijgt. ‘k Kijk er zó naar uit; vijf dagen alleen maar met mijzelf. Een week lang zwijgen. Niet praten, niet zingen of neuriën. Stilte.
Ik ben er aan toe: met een eigen zaak blijf je áltijd bezig. Deze maand al acht jaar. ‘k Ben er heel blij mee, trots op en wil nóóit meer anders. Maar na zoveel jaar wil ik nu eens écht even helemaal zonder…
Zonder werk en zonder mensen. Want ik ben heel veel en vaak bezig met anderen. Tijdens trainingen, bijeenkomsten, vergaderingen, congressen, workshops, lezingen, coaching, gesprekken, overleggen, enz.
Natuurlijk blijf ik mijzelf en zorg ik goed voor mijzelf. Maar in mijn werk is de focus sterk op de ander gericht. Komende week is het ’totally me-time’. 🙂
Waarom?
Ik merk dat het steeds moeilijker is om ‘even tijd voor mijzelf’ te hebben. De ‘zaak’ wordt elk jaar groter. Daar ben ik heel blij mee en vooral trots op, maar de afgelopen 12 maanden ben ik 24 uur per dag, 7 dagen in de week en bijna 365 dagen bezig geweest… Dat gaat niet. Daarom tijd voor reflectie en herschikking. Vragen beantwoorden en helder krijgen waar ik heen wil. Dat klinkt misschien vaag, maar het zal zeker helder gaan worden..
Een huisje…
‘k Heb een heel mooi klein huisje gevonden op een eilandje in ’the middle of nowhere’. Met een klein wit bruggetje er naartoe. Als ik er ben, doe ik het hekje van het bruggetje achter mij dicht en… ben ik helemaal alleen met mijzelf.
Er gaat geen computer mee. Geen boeken. Geen video’s. Geen twitter. Geen Facebook. Niets van dat al! En de televisie die daar staat blijft uit. Ik neem wel papier en potloden mee. Om te schrijven en te tekenen. M’n telefoon gaat wel mee, maar ik beloof (mezelf) plechtig die alleen te gebruiken als iPod en om het videoblog te maken…
Vlog
In alle retraite-, stilte- of meditatieweken die ik onderzocht, zag ik als rode draad een dagelijks gesprek met een begeleider. Eigenlijk heel logisch; in gedachten bezig zijn heeft een hele andere uitwerking dan er over praten. Maar ik zit helemaal alleen. Daarom ga ik elke avond heel even tegen de camera praten. Die opname is straks elke dag hier op deze website te zien. Overigens neem ik de vlog alleen maar op, Jeffrey de Wit en Elma Harmans zorgen dat ’t hier geplaatst wordt. Vanaf aanstaande maandag dus…
.
Dag Sander,
tegen jezelf praten of in jezelf praten kan geen kwaad denk ik,
maar of je ook echt antwoorden vindt is niet gezegd.
Ik geloof wel dat je anders gaat kijken naar alles om je heen.
Met nieuwe ogen en misschien wel een nieuw hart.
Frissere kleuren zien, helende zonnewarmte voelen,
alle tijd van de wereld hebben.
Even van de wereld af. Nieuwe ruimtes ervaren, waarvan je het bestaan niet wist.
Geen straf als je ervoor kiest.
Misschien komen angst, verdriet en boosheid ook wel even langs,
als alles meer ruimte in jou krijgt zullen zij er ook zijn.
Hoop dat je hun aanwezigheid uit kunt houden.
Veel goeds,
Sandra
Dank je Sandra… 🙂
Het is zover, zet m op Sander!