Onderstaand verhaal kwam ik tegen op een Engelse Tumblr blog*. ‘k Heb’m uit het Engels vertaald en ben benieuwd naar de reacties… Gaan wij (ook) zo verschillend om als het om seksuele aanranding gaat of een beroving?
—————————————————————————————————————-
Een verhaal over (seksuele) aanranding…
Man: Hallo, Ik zou graag een beroving aan willen geven.
Politieagent: Een beroving? Waar vond die plaats?
Man: ik liep over de Rechtestraat en een man trok een pistool en zei “Geef me je geld!”
Politieagent: En dat deed u?
Man: Ja, ik heb maar gedaan wat hij zei.
Politieagent: Dus u heeft bewust meegewerkt en de man uw geld gegeven, zonder te proberen te ontsnappen of om hulp te roepen?
Man: (aarzelend) Eeh… Ja. Maar ik was doodsbang. Ik dacht dat hij mij wilde doodschieten!
Politieagent: Hmmm. Maar u heeft meegewerkt. En ‘k hoorde dat u een vrijgevig persoon bent.
Man: Ik geef aan goede doelen, ja…
Politieagent: Dus u geeft graag geld aan goede doelen. En dat doet u ook regelmatig.
Man: Maar wat heeft dat met deze situatie te maken?
Politieagent: U wandelde in uw nette pak in de Rechtestraat terwijl iedereen weet dat u graag geld weggeeft en u heeft geen weerstand geboden. Het lijkt erop dat u geld aan iemand heeft gegeven en daar nu spijt van heeft. Verteld u eens; wilt u echt iemands leven ruineren omdat u spijt heeft van het geven van uw gift?
Man: Dit is belachelijk!
Politieagent: Dit is dezelfde reactie die vrouwen krijgen na een verkrachting. Dit is wat vrouwen overal op de wereld te horen krijgen als ze hun verkrachter willen laten berechten…
Man: Fuck deze maatschappij!
—————————————————————————————————————-
Helaas heb ik niet kunnen vinden wie de originele poster is van deze tekst op Tumblr; wel dat deze tekst meer dan 3000x ‘reblogged’ is op Tumblr sinds 2007… Daarbij kan ik dus niet vaststellen of dit waargebeurd is of door een schrijver bedacht is… (wie weet hoe je een origineel Tumblr bericht terug kunt vinden?)
Hoewel ik mij bijna niet kan voorstellen dat de Nederlandse politie en justitie op een dergelijke wijze met seksuele intimidatie en aanranding omgaat, denk ik wel dat het in grote delen van de wereld heel erg waar is. Anderzijds zullen er mensen zijn in onze samenleving die de vrouw snel en vaak veroordelen bij seksuele misdrijven.
* update 17 oktober 2015:
Helaas is de originele Tumblr post verdwenen, daarom nu met een video die bijna hetzelfde beschrijft… maar dan nog directer…
nog meer video’s om je mindset te veranderen
Deze (en de andere video’s) wil ik wel eens in mijn trainingen gebruiken. Gewoon omdat ze van toepassing zijn of een andere minste geven. Neem ook eens een kijkje bij CoachSander.nl > video voor meer illustrerende video’s.
jeetje heftig.. bijna te bizar voor woorden!
Helaas weet ik dat dit de harde werkelijkheid is.
Ook bij de politie in Nederland?
Ik ken de materie als vrouw en als professional die veel met slachtoffers en daders gewerkt heeft.
Het is ingewikkeld. Zodra we geld transporteren willen we dit veilig doen in het besef dat er mensen zijn die het hierop gemunt hebben. Willen bezitten. Als vrouw willen we gezien worden, mooi zijn. Ook dan zijn er mensen die er niet mee om kunnen gaan. Het willen hebben, het ook pakken en daarin geen geweld schuwen. Hoe vervelend ook, dat is de realiteit. Vergt van mensen ook realiteitszin.In het transporteren van geld maar ook als wonderschoon mens. Besef, dat er in sommige situaties veel risico’s zijn en dat je gepakt kunt worden. Dit geldt ook voor jongens, mannen. Daar ligt het nog complexer en de opmerkingen, welke man houdt er nou niet van, zijn dan ook niet van de lucht.
Moeten we ons dan weer in zakken hullen. Nee natuurlijk niet. Ik kleedde me wel anders voor bepaalde gesprekken. Sommige gesprekken voerde ik ook slechts op kantoor of op het politiebureau. Puur vanuit inschatting van risico’s.
De doorsnee agent beschikt mogelijk te weinig inzicht in deze complexiteit. Taal- en gespreksvaardigheiden om dit soort gevoelige kwesties zorgvuldig te bespreken vergen veel oefening. Zeker waar vaak ook eigen onderliggende emoties/opvattingen een rol spelen. Dus dit soort zaken altijd naar bijzonder opgeleiddde en gecertificeerde rechercheurs. Maar ook dan blijft het doorvragen naar de feitelijkheid pijnlijk. Vele malen pijnlijker dan het bevraagd worden bij materiele zaken. Zuiver omdat je persoonlijke integriteit geschonden is en blijft. Wanneer dit in een vertrouwelijke relatie gebeurt nog erger, op een plek waar je je veilig dient te voelen, wordt je geschonden.
Het heeft geen zin elkaar te beschuldigen, op de persoon te spelen en zo weer andere te slachtofferen. Het gaat erom hoe gaan we dit met zijn allen, dit als mensen in deze maatschappij, oplossen. Het goede hoort bij ons maar ook het duivelse. We kunnen het, zeker weten.