Leuk hoor. Crowdsourcing. Social Media. Je hoort er steeds meer over, maar wat is het nou???
Heel in het kort: het is het gebruik maken van de kennis, expertise en mening van een grote groep mensen (de ‘crowd’). In je eentje weet je niet alles en kun je niet alles. Samen weet je veel meer en kun je ook heel erg veel bereiken. Sinds de opkomst van internet komt die kennis ook letterlijk ‘vrij’ voor de gehele gemeenschap en zit dus niet meer opgesloten in boeken of in de hoofden van een paar mensen. Dat maakt het probleemoplossend vermogen van de groep groot.
Een korte geschiedenis
In 2007 is de film ‘Shift Happens’ (ook bekend onder de naam ‘Did you know’) gemaakt naar aanleiding van een presentatie op een school in Colorado, Amerika. Het gaat over de exponentiele groei van alles om ons heen: alles wordt steeds groter, respectievelijk steeds kleiner. En dan met name dat de verschillen steeds groter en sneller groeien. En tegelijkertijd alles dichter bij elkaar komt door internet.
Het gaat ook over hoe de nieuwe generaties steeds sneller leren, dat die generatie niet wil (of zelfs nog kan) leren op de ‘oude’ manier. En als meest belangrijke: wat vraagt dat van de generatie die wil ‘onderwijzen’.
ARVE Error: id and provider shortcodes attributes are mandatory for old shortcodes. It is recommended to switch to new shortcodes that need only url
In deze TED-talk ‘Singularity University’ toont Ray Kurzweil de versnelling van de ontwikkeling van technologie wiskundig aan.
En wat nu?
We zien om ons heen dat de maatschappij zich, heel erg langzaam, aan het aanpassen is aan deze nieuwe manier van leren, werken en met elkaar omgaan. Zoals gezegd, samen weten we meer en samen kunnen we meer. Maar alleen als we ook bereid zijn om alle informatie samen te delen.
Internet, en de steeds groter wordende mogelijkheden van (mobiele) toegang tot internet, maken het mogelijk om overal en altijd over die gemeenschappelijke kennis te beschikken. En daarbij verplaatsen we onze (persoonlijke) contacten met elkaar dan ook steeds meer naar manieren van ‘delen via internet’.
Dat betekent ook dat gebruikers steeds meer informatie op internet plaatsen. Voorbeelden van deze ‘user generated content’ zijn onder meer Youtube, Flikr of Wikipedia.
En dat is dan ook meteen ook de opstap naar ‘Social Media’. Het met elkaar delen van actuele en sociale informatie via Hyves, blog’s, Twitter, enz. Met korte of wat langere boodschappen elkaar vertellen wat je bezig houd en wat je belangrijk vindt.
Bedrijfsmatig aanboren van de gemeenschap
Nu de gemeenschap steeds meer los komt van alle traditionele manieren van kennis en ervaring overdragen (denk aan kranten, boeken, telefoneren, maar denk ook aan ‘les geven’), komen de bedrijven erachter dat ze hun klanten niet of nauwelijks meer bereiken. Dus? Deel! Deel je kennis en expertise en vraag als organisatie of bedrijf wat je kunt of zelfs moet (gaan) doen.
Een voorbeeld: Lego
Een mooi voorbeeld is deze Lego-site. Je kunt als bezoeker on-line je eigen Lego bouwwerk maken, maar… het gaat nog veel verder! Je kunt er een eigen doos bij maken, compleet met plaatje van je bouwwerk op de voorkant en daarbij nog een gebruiksaanwijzing maken hoe je bouwwerk te maken… Maar zelfs dat is niet alles: dat complete pakket, jouw doos met alle steentjes om je bouwwerk te maken, kun je bestellen. En een paar dagen later heb jij je eigen unieke Lego-doos, met inhoud.
Daarbovenop kun je ook nog bouwen of aanvullen of veranderen aan de bouwwerken van anderen op die site. En je kunt stemmen op de eindresultaten. Enig idee wat er gebeurd met de bouwwerken als de stemmen maar hoog genoeg zijn? Juist, Lego neemt die in productie!
Lego laat zo de klant het hele ontwikkel-proces zelf doorlopen van begin tot eind. En krijgt zo producten waarvan ze bijna zeker weet dat ze zullen verkopen…
Andere voorbeelden van een bedrijfsmatige inzet van crowdsourcing zijn IBM, Boeing, MIT, Nasa, iStock.
Maar er zijn ook voorbeelden te vinden die niet gebaseerd zijn op geldelijk gewin. Bijvoorbeeld Wikipedia, Linux en andere open source softwareontwikkelingen. Maar veel actueler: DSBtheMovie; een uniek film project waarbij het omvallen van de DSB bank centraal staat. Een film die door vele mensen vrijwillig wordt geschreven en verfilmd. Geheel gratis…
Meer voorbeelden vind je op Wikipedia (Engels).
Het crowdsourcing proces in acht stappen
Hoe het dan echt in zijn werk gaat? Gewoon de onderstaande stappen volgen en vooral loslaten. Letterlijk loslaten en niet sturen, maar enkel begeleiden…
1 organsiatie of bedrijf heeft een vraag
2 vertel de wereld van je vraag
3 de on-line gemeenschap (crowd) wordt gevraagd om antwoorden
4 de on-line gemeenschap geeft oplossingen
5 de on-line gemeenschap screent en bespreekt alle oplossingen
6 organsiatie of bedrijf beloont winnende ontwerpen
7 organsiatie of bedrijf heeft winnende oplossing
8 organsiatie of bedrijf en de gemeenschap profiteert
Waarom werkt het?
Allereerst omdat men zich als (redelijk anoniem) individu vrij genoeg voelt om on-line te reageren; de angst voor (fysieke) afwijzing of ver-/beoordeling is daarmee miniem geworden. Er is zo meer aandacht voor het project dan voor de communicatie met anderen; het gaat om de inhoud en niet de spelers.
De betaling bestaat vaak niet uit geld, maar uit de waardering en erkenning van veel mensen. Het is toch geweldig om van heel veel onbekende mensen een leuk berichtje te ontvangen?
Daarnaast kan de organisatie of het bedrijf uit een veel breder arsenaal van talent en kennis beschikken dan de eigen organisatie. En door te luisteren naar de die grote groep betrokken mensen krijgt de organisatie een geweldig inzicht in de wensen van de ‘klant’ of ‘gebruiker’.
De voordelen
Vraagstukken, problemen of ideeën kunnen met crowdsourcing tegen redelijk lage kosten en op een vaak snelle manier verkend worden.
Geen consumers, geen producers maar ‘prosumers’: democratie 2.0
Met al deze vormen zoals crowdsourcing en social media vervaagt de scheiding van consumenten en producenten; we worden allemaal ‘prosumers’. We maken samen dat wat we nodig hebben. We beslissen samen hoe we dat doen. En bepalen samen wie wat het beste kan. Dat maakt ons de belichaming van een democratie 2.0 als we vormen van crowdsourcing zo goed inzetten dat iedereen betrokken wordt. Met sociale cohesie als een natuurlijk bijverschijnsel.
Zijn we daarbij niet weer helemaal terug bij ‘af’? Terug in het sociale dorp van vroeger? Maar dan wel een dorp dat je zelf zoekt, maakt en inhoud geeft. Digitaal en fysiek. Want er zijn altijd wel ergens op de wereld mensen die net zo denken en doen als jij…
Hoi Sander,
Goede blog, duidelijke uitleg en leuke voorbeelden.
Ik zou hier op in willen haken met betrekking tot Crowdsourcing binnen organisaties, waarbij de medewerkers de ‘crowd’ zijn. Alle stappen die je hierboven noemt zijn dan ook van kracht en bij verandertrajecten blijkt Crowdsourcing een prima tool: het bouwt een breed draagvlak, spreekt kennis en ervaringen aan van medewerkers inclusief de verborgen, identificeert snel de veranderingsgezinden en zorgt voor een bottom-up benadering. De persoonlijke drijfveren van deze medewerkers sluiten bij deze manier van werken aan: vrijheid, creativiteit, innovatie, resultaatgerichtheid etc. Maar niet alle medewerkers zullen zich geroepen voelen zondermeer een vrijwillige bijdrage te leveren aan de veranderactiviteiten. Vooral degenen die niet van verandering houden of niet goed met onzekerheid om kunnen gaan. Of voelen dat hun positie wordt aangevallen, omdat de oude situatie niet goed bevonden is. Zij zullen een extra ‘duwtje’ moeten krijgen om mee te doen, want om blinde vlekken te voorkomen en een zo groot mogelijke aansluiting & betrokkenheid te vinden is juist de diversiteit van perspectieven in crowdsourcing een succesfactor.
zeer interessant, bedankt