De laatste tijd heb ik het klaarblijkelijk druk (zie blog dd 22 januari ). Dat betekend in dit geval, ook, dat ik veel uren aan het werk ben.

Het vreemde is dat ik onlangs heb moeten constateren dat ik, hoe meer ik werk, hoe minder energie het mij kost om te blijven werken. Eigenlijk heel vreemd.

Voordat ik met een eigen zaak begon heb ik 15 jaar (en 1 week) in loondienst gewerkt. Bij tijd en wijle heb ik dat met veel plezier gedaan. Daarbij heb ik echter altijd moeten beantwoorden aan het beeld dat anderen van mij hadden of meenden te (moeten) hebben. Daaraan toegevoegd nog het beeld waarvan men vond dat ik het moest uitdragen. Eigenlijk speelde ik dus een rol en dan ook nog vaak een dubbele. Een rol om daarmee te beantwoorden aan het beeld van anderen.

Nu schreef Joost van den Vondel al in het toneelstuk Gijsbrecht van Aemstel ‘Het leven is een schouwtoneel; een ieder speelt zijn rol en krijgt zijn deel’ (toneeluitvoering 1638). Helemaal waar. Maar op de wijze waarop ik dat als medewerker uitvoerde is dat, zeker niet op de lange termijn, erg ongezond.

Als ik het zo opschrijf lijkt het eigenlijk best wel heftig, het spelen van een rol, maar dat was het niet. Het was eigenlijk heel erg vanzelfsprekend dat het moest en dat het dus ook zo gebeurde.

Nu ik enige jaren een eigen zaak heb, en dus zelf beslis wat en hoe ik zaken geregeld wil hebben, kost werken mij beduidend minder energie. Het heeft er natuurlijk zeker mee te maken dat hoe ik zaken geregeld wil hebben veel dichter bij mijn eigen persoonlijkheid ligt.

Met andere woorden, ik beantwoord daarbij niet aan hoe anderen mij graag zouden willen zien (en dus, in de ogen van veel marketing-goeroe’s veel zou kunnen ‘verkopen’), maar aan hoe ik zelf eigenlijk ‘ben’ als mens.

Een van mijn uitgangspunten daarbij is dat ik mij vasthoud aan een uitspraak die ik inmiddels jaren geleden heb gedaan: ‘ik doe alleen die dingen die ik leuk vind’. Maar dat is weer een leuk onderwerp voor de volgende keer.

De enige conclusie die ik uit het bovenstaande kan halen is dat mijn werk en mijn manier van werken zo dicht bij mij / mijn persoonlijkheid / mijn leven staat dat ik helemaal mijzelf ben als ik werk. Dat heb ik niet kunnen doen als werknemer.

Volgens mij ‘verkoop’ ik meer als ik helemaal ‘mijzelf’ ben; sterker nog, als ik helemaal ‘mijzelf’ ben dan kost werken mij geen energie. Ik ben dan gewoon mijzelf…